Կրիոթերապիա. երբեմն «սառելն» օգտակար է

— Խնդրում եմ գրել, արդյո՞ք կրիոթերապիան արդյունավետ է նշագեղձերի բորբոքման դեպքում:
Հասմիկ

Հաճախակի կրկնվող անգինաներ, ընդհանուր թուլություն, գլխացավեր, հոդացավեր… Նման երեւույթներ կարող են ի հայտ գալ նշագեղձերի գերաճի դեպքում:
Մեր հասարակությունն այսօր բավականաչափ տեղեկացված չէ բժշկության մեջ այս նոր մեթոդի՝ կրիոթերապիայի մասին, որը լիարժեք պարզաբանելու համար դիմեցինք քիթ-կոկորդ-ականջաբան Աննա Ազատի Հայրապետյանին:

-Եթե խոսենք քիթ-կոկորդ-ականջի տեղային կրիոթերապիայի մասին, ապա ո՞ր հիվանդությունների բուժմամբ է այն զբաղվում:
-Տեղային կրիոթերապիան քիթ-կոկորդ բնագավառում ցուցված է մի շարք հիվանդությունների բուժման համար: Դրանք են քրոնիկական տոնզիլիտները, քրոնիկական ադենոիդիտները եւ ադենոիդային վեգետացիաները,  քրոնիկական ըմպանաբորբերը (ֆարինգիտ),  քրոնիկական հարբուխը եւ մի տհաճ երեւույթ, որը կոչվում է խռմփոց:

-Քիթ-կոկորդ բնագավառում կրիոթերապիան կարո՞ղ է արդյոք բարդություններ առաջացնել եւ դառնալ այս կամ այն հիվանդության առաջացման պատճառ:
-Բնականաբար՝ ոչ: Տվյալ մարդու հիվանդությանը համապատասխան ճիշտ ընտրված մեթոդը չի կարող որեւէ բարդություն առաջացնել: Այս դեպքում գոյություն ունեն բացարձակ եւ հարաբերական հակացուցումներ: Բացարձակ հակացուցումներն են խիստ մեծ չափի նշիկները (երրորդ աստիճանի) եւ սառնության նկատմամբ ալերգիան:
Հարաբերական հակացուցումներն են  քրոնիկական հիվանդությունների սրացումը, սուր շնչառական ինֆեկցիաները եւ կանանց մոտ դաշտանային ցիկլի օրերը:
Կրիոթերապիան չունի տարիքային հակացուցում: Կիրառվում է 4 տարեկանից սկսած մինչեւ ծերունական հասակում գտնվող մարդկանց բուժելու նպատակով:

-Մեր ընթերցողներից մեկը հարց է ուղղել մեզ, ըստ որի նա նշիկների հետ կապված  խնդիր ունի եւ չի կարողանում կողմնորոշվել՝ ո՞ր մեթոդին դիմի՝ վիրաբուժակա՞ն, թե՞ կրիոթերապիայի: Ի՞նչ խորհուրդ կտաք, ո՞րն է, ըստ ձեզ, ճիշտ մեթոդը:
-Մինչ այս կամ այն որոշում կայացնելն անհրաժեշտ է նախ հետազոտվել: Հարկ է պարզել՝  քրոնիկական տոնզիլիտը կոմպենսացվա՞ծ վիճակում է, թե՞ ապակոմպենսացված, այսինքն՝ օրգանիզմն ի վիճակի՞ է պայքարել հիվանդության դեմ, թե՞ ոչ: Եթե  քրոնիկական  տոնզիլիտը ապակոմպենսացված վիճակում է, ապա նախընտրելի է դիմել վիրաբուժական միջամտության, քանի որ հիվանդի վիճակը կարող է բարդանալ՝ կապված այլ օրգան-համակարգերի հիվանդությունների հետ: Կարող են ախտահարվել սիրտը, երիկամները, հոդերը: Հիվանդին հավուր պատշաճի հետազոտելուց եւ հիվանդությունը հստակ ախտորոշելուց հետո նրա հանդեպ պետք է ցուցաբերել անհատական մոտեցում: Վերջնական որոշում կայացնելիս, հատկապես, եթե  քրոնիկական տոնզիլիտը կոմպենսացված է, խորհուրդ եմ տալիս  նկատի ունենալ նաեւ կրիոթերապիայի բավական մեծ արդյունավետությունը:

-Ինչպե՞ս է ընթանում կրիոթերապիայով բուժման գործընթացը. մեկ անգամ այցելելու դեպքում խնդիրը լուծվո՞ւմ է, թե՞ հարկ է լինում այցը կրկնել:
-Եթե հիվանդությունն ախտորոշված է, որոշումը կայացված է եւ առաջարկված է կրիոթերապեւտիկ բուժում, հիվանդը գալիս է ստանալու  համապատասխան սեանսը: Նա որեւէ նախապատրաստական աշխատանք իրականացնելու կարիք չունի: Սեանսը կատարվում է ամբուլատոր պայմաններում, տեղային անզգայացմամբ: Գործողությունը բացարձակ անցավ է եւ տեւում է 2-3 րոպե: Սեանսից հետո 15 րոպեի ընթացքում սառեցված օջախը, որտեղ առաջանում է սառույց, կարող է անհանգստություն պատճառել, քանի որ սառույցը հալվում է եւ առաջացնում տհաճ զգացողություններ: Կարող է լինել քաշելու կամ ծակծկելու զգացում: Երկրորդ սեանսն անցկացնելու որոշումը կայացվում է միայն հիվանդի ընդհանուր վիճակից ելնելով եւ նախապես անցկացված լաբորատոր հետազոտության  արդյունքում: Դրական արդյունքի հասնելու համար միջինն անցկացվում է 2-4 սեանս:

Հարգելի’ ընթերցող, հուսով ենք, որ այս տեղեկությունները կօգնեն Ձեզ ճիշտ կողմնորոշվել: Չմոռանաք հաշվի առնել Ձեր առողջական վիճակը եւ լաբորատոր հետազոտության արդյունքները: